CZYTELNICZKA

 

To niedoszły chłopiec. Straciła ojca w trzynastym roku życia, idealizuje więc wszystkich mężczyzn, myśli tylko, aby nad nimi dominować — jest w połowie Polką — chciałaby być jednym z nich i ich naśladuje... w tym, co mają najbardziej nieinteresującego.

Brakuje jej samokrytyki i samodzielnego myślenia. To właśnie pisarz polski Gombrowicz robi to za nią. Ona dlatego czyta "Pornografię" Gombrowiczowską bez przerwy. Zmusza do przeczytania tej powieści swoich przyjaciół, żeby odkryli w niej jej najintymniejsze upodobania, myśli i aspiracje.

Mając trzydzieści trzy lata, identyfikuje się z młodymi bohaterami tej powieści do tego stopnia, że ubiera się i czesze tak jak oni. Służy jej to jako moralne wytłumaczenie jej najobrzydliwszych i najdziecinniejszych codziennych zachowań.

Sądzi, że mężczyzna, który odrzuca jej propozycje seksualne i chce nadal żyć samotnie, staje się szalonym i że stał się już nim jeśli nie rzuca się na nią aby ją zgwałcić, podczas gdy traci swój czas na wystawianie na sprzedaż swój seks pozbawiony, aby zapomnieć że jest bardzo... brzydka.

»Obłąkanie jako konsekwencja samotności« oraz »gwałt jako esencja prawdziwego mężczyzny« — o tych urojeniach przeczytała w "Pornografii". Ona w to uparcie wierzy, »ponieważ to napisał Gombrowicz«.

Obrazek jest zbyt bolesny, by tu powodować opóźnienia. Ale kim byłaby ta znana biedna czytelniczka bez świętego Gombrowicza, misjonarza w Małym Kraju Nowej Polskości ? Kim by była? Kim by została? Co się by z nią stało ?